নিদিও মৰহিব জীৱ্ন ফুলটি,
ৰাখিম সযতনে জীৱন থাকে মানে,
দুধাৰি চকুলোৰে জীপাল কৰিম,
আজন্ম হৈ থাকিব সেউজীয়া মন ফুলনি,
তাতেই উমলিব প্ৰেমৰ পখীটি,
উবুৰিয়াই দিম সাচতীয়া প্ৰেমৰ হৃদয় জোলোঙাখনি.....
এধানি আশা মাথো জীয়াই থকাৰ,
এটি সপোন মাথো জীৱন পোৱাৰ,
এপাহ ফুল মাথো মৰম দিয়াৰ,
এসোতা তেজ মাথো জীপাল কৰা,
আৰু.....
আৰু এগছি চাকি মাথো তোমাৰ মৰমৰ,
আৰু এটি ভগ্ন হৃদয়,
আৰু কেইটামান টুকুৰা সেই ভগ্ন হৃদয়ৰ,
ৰৈ আছোহি মাথো তোমাৰ অপেক্ষাত,
তোমাৰ লগত জীৱন পোৱাৰ মাথো এটি আশাত.....
No comments:
Post a Comment