তোমাৰ হাত

তোমাৰ হাতৰ আঙুলিত ওলমি ৰয় স্বৰ্ণ খাচিত সেই আকাশ|
যি আকাশৰ অগণন তৰা গণি গণি পাৰ হয় মোৰ নোযোৱা সময়|
দিনটোৰ ব্যস্ততাৰ শেষত ঢাপলি মেলো তোমাৰ সেই আকাশৰ তলত জিৰাবলৈ|
খুলি পেলাও নিৰ্ভয়ে ক্লান্তিৰ সেই পোছাক|
তোমাৰ হাতৰ আঙুলিৰ মাজেৰে সৰকি আহে জোনাক|
সেই জোনাকৰ প্লাৱনত উটি যাও ম’ই নিতে বনগীত হৈ|
সেই প্লাবনে বুৰাই মোৰ হৃদয়ৰ সমগ্ৰ কোঠালী|
উটি-ভাহি ফুৰে মোৰ হৃদয়ৰ আচবাব|
তোমাৰ হাতৰ আঙুলিৰ ফাকেৰে সোমাই আহে অজান বাঁহীৰ সুৰ|
সেই সুৰে সুৰে মন পখিলা উৰে চুবলৈ হেপাহৰ আকাশ|